Als universitair docent klinische neuropsychologie, op de afdeling klinische, neuro en ontwikkelingspsychologie, verzorg ik onderwijs voor verschillende bachelor en masterprogramma’s. Daarnaast ben sterk gedreven als onderzoeker om meer inzicht te krijgen in sekse- en genderverschillen in de preventie en behandeling van onder andere verslaving en ADHD.
Als onderzoeker ben ik altijd geïnteresseerd geweest in het begrijpen van de werkingsmechanisme van verslaving en andere psychiatrische problematiek. Waarom is de ene persoon wel gevoelig voor het ontwikkelen van verslaving, waarom is iemand anders juist gevoelig voor het ontwikkelen van een depressie?
Tijdens mijn promotieonderzoek naar de neurale werkingsmechanisme van verslaving werd ik mij echter sterk bewust van het feit dat veel verslavingsonderzoek zich richt op mannen, terwijl er in de afgelopen jaren een aanzienlijke toename zichtbaar is in het aantal vrouwen met een verslaving. Ook zijn er indicaties dat vrouwen sneller een verslaving ontwikkelen, meer last hebben van ontwenningsverschijnselen als ze stoppen met het gebruik van een middel (zoals sigaretten of alcohol) en sneller terugvallen als ze eenmaal gestopt zijn. Desondanks heeft wetenschappelijk onderzoek naar het ontstaan en de ontwikkeling van verslaving zich voornamelijk op (de witte) man gericht.
Niet alleen vrouwen worden in wetenschappelijk onderzoek onderbelicht. Ook transgender personen (personen wiens genderidentiteit niet samenvalt met hun geboortegeslacht waaronder transmannen, transvrouwen alsook mensen met een non-binaire genderidentiteit) worden in wetenschappelijk onderzoek vaak niet (specifiek) mee genomen. Dit terwijl verslavingen onder transgenderpersonen naar schatting drie keer zo vaak voorkomen dan onder cisgender personen (personen wiens genderidentiteit overeenkomt met het geboortegeslacht). Het is tot op heden (nog) onduidelijk of er sekse en genderverschillen zijn in de werkingsmechanisme en behandeling van verslaving, omdat in de meeste onderzoeken vrouwen en transpersonen niet worden mee genomen, of hier niet specifiek naar gekeken wordt. Als onderzoeker aan de Vrije Universiteit naar sekse- en genderverschillen in het ontstaan en behandeling van verslaving probeer ik hier verandering in te brengen.
Naast het onderzoek naar sekse- en genderverschillen in het ontstaan en de behandeling van verslaving, ben ik ook betrokken bij onderzoeken naar sekse- en genderverschillen in de lange-termijn uitkomsten bij mensen met ADHD, de neurale werkingsmechanisme van emotie dysregulatie bij ADHD, en de ontwikkeling van nieuwe interventies ter bevoordering van het sotppen met roken.
